Chronische stress
Bij mijn behandeling ga ik er in z’n algemeenheid van uit dat psychische of psychiatrische problemen -mede- een gevolg zijn van emotionele trauma’s. Het kan dan gaan om bekende traumatische ervaringen maar het kan ook gaan om emotionele verstoringen die zo diep in het onderbewustzijn verborgen liggen dat je je daar helemaal niet van bewust hoeft te zijn. Misschien ervaar je slechts een vaag gevoel van onbehagen dat je je hele leven al kent.
Daarnaast kan het ziekteproces zelf zo belastend zijn geweest (denk aan verstoorde sociale contacten, psychoses of manische episoden) dat hierdoor nieuwe trauma’s zijn ontstaan. Deze nieuwe trauma’s voegen zich bij de al bestaande problematiek waardoor de klachten verder toenemen. De ziekte is ‘progressief’ heet het dan.
Langdurige emotionele verstoringen veroorzaken een chronische stressreactie en deze chronische stressreactie heeft psychische klachten tot gevolg. Het lichamelijke aspect van stress wordt beschreven door de zogenaamde Stress-As, een opeenvolging van fysiologische reacties waarbij de hypothalamus, de hypofyse, de bijnieren, de schildklier en andere organen betrokken zijn en waarin een groot aantal biochemische reacties een rol spelen.
In grote lijnen komt het er op neer dat trauma’s zorgen voor een stressreactie. Stress veroorzaakt een verhoogde aanmaak van cortisol. Als gevolg daarvan wordt de aanmaak van serotonine en dopamine verminderd. Deze verminderde serotonine en dopamine aanmaak veroorzaakt een verscheidenheid aan psychische en psychiatrische klachten.
In de psychiatrie worden dan medicijnen voorgeschreven zoals SRI’s die de verminderde serotonine aanvullen waardoor de klachten grotendeels worden weggenomen. Maar de achterliggende oorzaak van die verminderde serotonine productie, het emotionele trauma, blijft gewoon bestaan. De reguliere benadering vermindert dus wel de klachten maar neemt de oorzaak van die klachten niet weg waardoor misschien wel levenslange behandeling nodig blijft.
In feite is stress een gezonde reactie op belasting. Bij langdurige stress raken de betrokken organen echter uitgeput en het delicate evenwicht waarin ons lichaam verkeert raakt daarbij verstoord. Daardoor kunnen vermoeidheid, slapeloosheid en een verstoorde spijsvertering ontstaan maar ook angsten, depressies en andere psychische klachten.
Voor de aanmaak van stress-hormonen zoals cortisol en adrenaline maar ook voor de afbraak en uitscheiding van medicijnen en andere ‘schadelijke’ stoffen, gebruikt het lichaam een groot aantal bouwstoffen zoals magnesium, zink en vitamine B. Deze stoffen zijn slechts beperkt in het lichaam voorradig en bij langdurige stress en een overvloedig medicijngebruik kunnen er gemakkelijk tekorten ontstaan. Het lichaam raakt dan letterlijk en figuurlijk uitgeput.
Het gebruik van nog meer of nieuwe medicijnen is dan ook geen oplossing. Het lichaam mist namelijk de kracht deze op te nemen en te verwerken. Bovendien moeten ook die nieuwe medicijnen weer worden uitgescheiden wat weer een extra belasting met zich meebrengt voor de organen.
Voor de algehele ondersteuning van het herstel worden, naast de therapie, de volgende zaken aanbevolen:
1. Voldoende ontspanning, slaap en vooral ook beweging.
2. Verantwoorde voeding met veel groenten en fruit en voldoende vocht om de afvoer van schadelijke stoffen te bevorderen.
3. Aanvulling van essentiële bouwstoffen zoals Vitamine B, Zink en Magnesium.